Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 4

Maaga ako nagising,dahil sa pag iyak ng sanggol palang na si Mark mula sa kabilang kwarto ng Mag asawa.Sino kaya ang mag aalaga nito kung magtinda na uli ng damit sa Baclaran si Ate yoly.Nakatulog na uli ako,hanggang sa maramdaman ko nalang ang paglalaro ng mga bata at tuluyan na bumangon at nagtuloy sa may garahe ng kotse nilang red ford,bwenas raw sa negosyo nila ito.

Nag umagahan na kami,at nagyaya na ang bayaw ko na mamasyal kami at isinakay na namin ang mga galon ng tubig para umigib sa may bandang bayan,palabas ng subdivision;sa isip ko mahirap pala ang tubig dito.Mga alas 9:00 ng kami ay makatapos,at may dumating nga na isang dalaga at isang kasamahan raw ng bayaw ko sa Fi.cement,naisip ko,may mag aalaga na kay Mark at magbabantay sa mga pamangkin ko.

Gumayak na ako at pupunta uli sa N.U.sa aking pamantasan sa Sampaloc,Manila para kuhanin ang Certification ko galing ng M.E.C.para isubmit ko sa Fil.cement.Pagdating sa Registral,wala paraw kaya umikot ako,at umatend ng prayer meeting ngayon tanghali sa grupo namin na NUCCC,nakipagkwentuhan ng kaunti sa library sa ilang kaibigan.Umuwi na uli ako,nasa isip ko:kailan ko kaya yon makukuha,at sumaya ng maalala ang pagbati sa akin ng mga kasama sa grupo.

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E2

This case started almost a year and half now,after we:ve met an argument with our companys superintendent,mohamad jamir in our job site;kuwait army camp at the border bet.Kuwait and Iraq in Abdaly.Our group,an 11 filipino maintenance staff was transfer to Al Jahra hosp.,one hour drive from the camp.In the hospital,the daily job routine become enoyable for us since we had met a lot of filipina nurses and med.staff as our sisters,who used to share their experience,foods,amount of money and etc.But the work contract by the company;s expired and weve standby for a long time in our barracks in sulaibya,wherein another lived a group of fil.mixer dump truck drivers become our friends and extra job were open to us to support our daily needs.Every friday,we visited the city park,to meet friends,and to absorb the loneliness of being alone from my family

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E1

It was my friend who convince us to visit a kuwaiti home apartelle in Dasma,a small dist.beside Kuwait City and meet our new Madam Ghanema Al Felij:a retired and 1st kuwaiti nurse here in Kuwait.We greet her:assalam malaikum,and she answered us,salam with a smile on her black face,speaking in british slung english:come inside here.And we enter to the sala,sittin around her in comfortable dressed foam.She and Abdul Rahman,my friends new name as known to her,makes a plan for our next move this time.

She has a four kids,join with us when we start our dinner after prepared for us and place it within the floor carpet between us by a filipina in black,ate Angela her companion.A feeling of kuwaiti home,as she said,a lamb meat adobo,fried rice with bihon mixed in family bowl.She used to pray for us in arabic to bless our foods and about our situation now:run away from our employer after filing a case in the ministry of labor here against our employer.

Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 3

Sa Umaga ,pinabibili muna ako ng hot pandesal kila Raffy,at papasok na sa Makati ang kapatid ko at bayaw.Mag aaply naman ako ng trabaho,pagkatapos kong magbasa ng Job ads sa Inquirer at nagpunta nga ako sa San Miguel bldg.sa Makati rin ngunit pagka submit ng biodata,na interview naman ako,pero tatawagan nalang pag kailangan na nila ng cadet eng:r,at ganoon din sa Meralco sa Pasig.Mahihirapan yata ako na makakita ng employer ngayon,sabi ko sa sarili ko,habang nagpapahinga sa likod bahay dito sa Alabang.At pagka hapon na,lilipat na ako kila Alex,kapitbahay sa kaliwang panig namin at makikipagkwentuhan,makikinig ng music sa bago nilang component.Graduate siya ng B.S.E.sec.Ed.naghinto siya ng training dahil nabubuwisit sa estudyante nya.At sa gabi naman,pagkakain papasyal na uli ako kila Raffy at makikita kona uli ang aming grupo A.Y.C. ayala youth club,na marami narin kaming members,simula ng magkakilala kami dito sa villages,naisip ko paraan na ito para malimutan kona ang lovelife ko.Marami narin kaming activities na nagawa simula ng mabuo namin ito;mag iisang taon na ngayon.At wala naman ako naikukuwento sa kanila na girlfriend ko,kaya parang wala pang karanasan ang tingin nila sa akin.Sa hating gabi,hindi agad ako makatulog,lagi parin laman ng isip ko ang tungkol kay Minnie,paano ko kaya siya malilimutan.Ilang araw pa ang lumipas,nagpaalam ako kay Ditse Miyang,ifollow up ang application ko sa Fil.cement sa Pasig,sa bayaw ko roon,kaya doon muma ako kila Ate yoly uli sa Montevista,at nagdala na ako ng bag ng damit at cassette Stereo para hindi ako mainip doon.Mag isa lang ako natutulog sa malaking kwarto at kabila ay ang tatlong bata,si peachy,richard at carol na mga pamangkin ko,at hindi parin ako antukin agad,marami akong naiisip tungkol sa amin ni Minnie bago kami nagbreak.Gusto talaga nya ang will ni Lord na maglingkod para sa kanya Pangalan,doon siya magiging masaya,nakalimutan na niya ang aming mga pangako noon,Love is patient,and gentle,kung ito ang iyong kagustuhan para sa akin o Lord,please help me to forget her, at saka palang mahihinto ang aking pag iisip .

Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 2

Umuwi na ako ng Alabang at ngayon ay ika 31 na oktubre,mahalagang araw ito para sa akin:ang birthday ko,na parang walang nangyari,habang nakikinig ng awitin ni simon at garfunkel sa likod bahay,sa gitna ng mga alaga naming dwarf papaya trees,habang nagpapaantok ng gabing iyon,pero maaga pa naman para matulog.Naisip ko,wala man lang nakaalala na kaarawan ko na ngayon,matapos kong sunugin lahat ng sulat sa akin ni Minnie at lahat ng kanyang ala ala sa lugar na ito.Pamaya maya,isang kaibigan :si Boyet ay naghahanap sa akin,inaaya ako kila Chal sa katapat na bahay dito sa likod pagtawid ng main canal.May sorpresa raw sa akin ang aming A.Y.C.group,at pagpasok namin sa kanilang sala ay isa isa na nila akong binati ng happy birthday at nag umpisa na kami ng kwentuhan,habang kumakain ng sphagetti,sandwich,cold drinks at may bottles of beer pa.Sa isip ko,marami pa palang nakaalala sa akin ngayon,salamat po Diyos ko,hindi pa pala ako sawing palad.Ika 26 na edad ko na ito,subalit wala pa naitutulong o masuklian man lang ang kapatid ko si Ditse Miyang,nagpaaral sa akin at kasamang pamilya ngayon at bale liman taon din ang nasayang sa walang kwentang pag ibig na ito.Pero nakatulong naman para matapos ko ang pag aaral ko ngayon.Masaya na ako ng makatulog ng hating gabi pagkatapos ng aking masayang kaarawan na iyon.

Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 1

Nakatapos na rin ako sa aking pag aaral ng araw na iyon,ika 15 ng oktubre,1982 ang taon noon.Kailangan ko nalang makadalo ng aming induction ball,na gaganapin sa hyatt holiday inn hotel sa petsa 20 ngayon oktubre,ngunit sino kaya ang aking makakapareha?kailangan kopa na maghanap,at kinabukasan;nagpunta ako sa isang kaibigan sa Q.C.kay Ann B.R. subalit hindi ko siya nakumbinsi dahilan sa may iba siyang napangakuan.Ganoon pa man,susubukan ko parin dumaan kay Minnie,baka hindi nya ako matiis:ay makipag balikan uli sa akin iyon:mga dalawang linggo na ngayon mula ng huli siyang nagpaalam sa akin na magkaibigan nalang muna raw kami.Nagkita nga kami noon sa pinapasukan nya pero nabigo parin ako na iniisip ko;Huli na naming pagkikita iyon at hindi ko na siya dadalawin pa mula noon. Sa ginanap na pagtitipon ng aming batch Oct.20,ako lang pala ang walang kapareha,ang iba kahit kapatid na babae isinama may masabi lang na kapareha,kaya inisip ko,makaraos nalang,ayos na sa akin ito.At mag aalas 3:00 na ng umaga ng makauwi ako sa Alabang at nawala na sa isip ko ang nakaraang pagtitipon.Panahon na para ako mag apply ng trabaho,kaya naisipan ko magpunta sa isang kapatid sa Montevista,Cainta,kila Ate yoly,baka matulungan ako ng bayaw ko.Lunes ng umaga,dumating ako sa kanila:bagong panganak pala si ate yoly,kaya hindi rin niya ako maistima ako nalang ang nagsandok ng pagkain ko ng tanghaling iyon.

Nobody,nobody but you, through a sad nightmare

ounce in my lifetime as a teenager,a stranges nightmare comes on my sleepy soul of mine:floating and moving so fast towards to what my minds desired,beneath the moonlight shadows while in sound of silence, watching dark linen of shady old trees approaching on me very fast.continously ,travelled around my known friends home and find them nothing and silence.until come back in our home and still alone,no one at home but only my mother lay on a white coffin and dressed in white shines in our dark room side with no one there but my soul alone.feeling sad and to cry but I can:t until i awake so sad and very tired to what happen to me before.thanks god its only a nightmare.But it comes in reality when my mother past away last Aug.10,1996.I found the true sadness and bitter through the moments i missed her so much,a part of my life.