Walang iba kundi ikaw (the orig.Miss Manila)Part 8

Ng sumunod na Biyernes,nagpunta uli kami ni Arnell dito sa sinasajan,At nadatnan namin siya uli,bagong dating siya galing sa kanila sa Papaya at nagkwentuhan uli kami tungkol sa nakaraang fiesta sa kanila.Naglilinis siya ng kuko sa daliri ng kamay niya habang kaharap kami,at ng matapos ay inalok nya kami,kung gusto rin ,ayaw ni arnell,kaya sabi ko ako nalang,habang hawak nya ang daliri ko:naitanong ko sa kanya:pwede na kaya kami sa kanya bilang kaibigan, sabi nya:oo,mabait naman kayo ni arnell,,.at si arnell,ng sandaling iyon ay nakadungaw sa bintana ,tinitingnan ang dumadaan sa harapan ng bahay nito ni tiya teresa.

Nasa isip ko:parang may crush ito kay arnell,,at nasabi nya,hindi naman siya tumitingin sa panlabas na kaanyuan ng isang tao,kundi sa panloob na ugali nito,o sa puso ng isang tao.Parang tinablan ako sa nasabi niya na iyon, at napunta ang kwento nya sa isang talata sa bibliya,sa mga taga galacia 3;22,na ang pag ibig raw ay mapagmahal,marunong magtiis,mapagkumbaba at di madaling matukso.Nakaramdam ako; ng paghanga,sa kanya habang sinasabi nya sa akin iyon.,habang hawak nya ang isa kong kamay at nilalagyan ng natural cutix ang kuko ng daliri ko.Nasa isip ko,pwede siguro akong magtapat sa kanya?Hanggang sa mag aya na ;umuwi si arnell at tapos narin ang manicure ko,nagpaalam na uli kami noon sa kanya,bukas nalang uli dadalawin namin siya.

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E6

In the next morning we used to prepare ourself for scheduled work assignment at 7 am and we ve reported to mohamad jamir,the companys superintendent in the camp.I was assigned to be trained foreman of 10 labor manpower,reinforcement group with sayyid ,a pakistani outgoing for vacation this coming january.And we proceed to the nearby distance,concrete water reservoir :inside the emtied storage,our men waiting for the next move until I was introduced to them by sayyid as new mudir,an arabic supervisor,continued to lead the disposal of thick volume of build up fine, desert sand.

In the afternoon,spent our lunch at the nearest infantry unit kitchen together with our men:6 bangaleis and 4 indies with 2 cups brown fried rice,a piece of roasted lamb ribs,a vegetable salad,a tomato sauce and 2 fresh reddish apple served in our metal plate.At 3:oo pm,we proceed to the quarter as the end of my first day work accomplishment.And inside our room,we start to awknowledge each other details of job destination inside the camp,while we changed our work uniforms. Rod, Geofrey, jerby and philip were assigned welder and diesel mechanics, and eduard, jake, atong, pol, ariel, are drivers, plummer, fitters, ac mechanics excluding felix as foreman also by other group.We take our rest and feeling tired when we lay on our comfortable bed this afternoon of excited about our assigned works before.

The Challenge of the Century, Episode 2

As I observed in the replay vice presidentiable forum last night at GMA 7 tv, an idea of very common agenda that every candidate will be promised to 92 million filipinos today.Its simply most of them in poverty status according to wordwide news as our situation now.As our culture from the past, bahala na bukas, we tried to forget the reality during campaign period by watching whose the best propaganda? And makes us to share in God,these question as our tradition before the election day.

Meanwhile,we have other ideas in looking for a leader: as part of entertainment,we re also believed in superheroes capability of a leader,if we commit ourselves to support the winning candidate to fullfilled his impossible dream(?)for the changes,to elevate our status in the future.If we are a losser or a winner for our candidates for today,it is not enough ,to only watch the changes,our resources as a supporter or simpatizers before,to oppose with them or criticizers during his terms of service.But the most important,we did our best for our country:with an honor to God and to all mankind.

Walang Iba Kundi Ikaw (The Orig.Miss Manila, Part 7)

Nakilala ko ang mga bata ,at naging malapit ang loob nila sa amin,si Junior,Amalia,at Emily ay bale mga pininsan kong makalawa sa ina,sa kanila kami nanananghalian,katabi kasi ng bahay nila ang kapilya.At sila impo Nacleta,Angela at Santa ay mga tiyahin ni Inang,tatlong maria na aktibo mga miyembro na lagi ako umaamin kapag nakikita ko doon sa San Jose,N.E.,kasama nila Inang at Impo selma sa pagtitinda ng ikmo sa palengke dito noon.

Kaya sila,napapangiti nalang sa akin kapag napansin na magkasama kami ni Minnie,na parang nililigawan ko raw.Kaya siguro,malamang makarating ang balita,pati sa mga kamag anak namin sa san jose.Dito sa isang miyembro,kila tiya teresa siya tumutuloy,katabi nuon ay bahay ni mamang kikoy,mga dalaga at binata narin ang mga pininsan ko.Napansin ko rin sila na,napapangiti nalang kapag nasalubong kami dito sa Sinasajan.

Minsan,magpipiyesta sa Papaya,bilin niya,mamiyesta kami ni arnell sa kanila sa linggo,at nakarating nga kami,una sa bahay,nang magtatanghali nagpunta kami sa malapit na kapit bahay,at doon ako nabusog ng husto sa kinain naming caldereta,menudo,lechon,minatamis na halya,leche plan at kundol.Nagtuloy pa kami sa bandang dulo,kaunti nalang ang tinikman ko,hanggang hapon kami nag iikot doon.At nang gumabi na ,hindi siya pumayag na umuwi na kami,manonood paraw mamaya ng palabas na Stages show sa may plaza,sa harapan ng munisipyo at doon nga kami ni arnell nakatulog sa bahay nila,sa unang pagkakataon na iyon.

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E5

We start to write our present status now,a suggestion from Rod,a new friend companion when we lay on our bed for extra rest this time for tomorrow s work preparation.I feel happy now cause we re in good condition:we ve to know each others name and origin in the philippines,3 tagalog,6 ilocanos,and 2 visayas, a mixed culture from one nation,and they called us:filippinee,a brown fair complexion,the moments we met,the egyptians,pakistani,indies,sri lankans,bangaleis and lebanese men working in this camp.

We have now occupied two rooms beside the entrance door of the personnel quarter with a lane towards the exit door proceeding to comfort room,and a big terrace area. Inside,a warm air from the ceiling duct make us free from coldwind and fug outside this quarter.And make myself just sitting beside the sealed glass window and watch the mosque tower,the other building units,the play ground,the desert and the sunset in the west now in the middle east. Almost 2 weeks,since i left my family with a wish,and thought,to send a letter of information and amount of money as excess from my allowance:I did it this time.

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E4

We spent the night together in one unit barrack with our belongings place at the other part corner of the room and awake through a negative zero freezing point in the early morning.As a tip heard from a friend,suddenly walk to a nearby unit,lived a group of kababayan and have a hot coffee break and conversation about our arrival here before until they proceed to shuttle bus,waiting for them to transport for Al Jahra hospital 6:00 am,on work duty.

Someone has a day off today,and he prepared our breakfast with chicken adobo,boiled rice and hot chocolate milk. At the same time,our company driver is return back,and told us in arabic:kuhlu pi shugul alheim henak abdaly,.yahla..sura..We ve to reload our bagggage to the van and travel again for one hour, while on the way, we enjoy the sight seing:a walking camels hump,a shepard and large number of sheeps,a landscape vegetable yard,a triplets giant concrete mushroom water reservoir and a line in cargo grassbundle along the way.Until we will entered a kuwaiti army camp gate,outpost with armed men in uniformed,sign with us to stop and order a completed inspection for us.

After that activities,entering the camp main road and proceed to 3 storey 2 tail bldg.unit, 500 yards from the gate. We brought our baggage at the 2nd level,and meet a lot of other nationalities living in this quarter.We ve to arrange a metal cabinet into a room for us filipinos only from open quarter and provide our individual cabinet and spring bed for our belongings.In the afternoon,we proceed to the infantry kitchen beside the building for lunch,and we fall in line inside to get a light green 2 cups fried rice ,a half fried chicken,a tomato sauce,2 fresh orange through metal plate on our hands served by Sri Lankans kitchen-assigned personnel dressed in white terno uniform.

Walang iba kundi ikaw (the orig.Miss Manila)Part 6

Kinagabihan matapos ang aming hapunan,dito ako nag ayos ng higaan sa sala,at ang mga bata ay nanood narin ng telenovela sa portable tv,dito sa gitna.Naisip ko parin si Minnie ng mga sandali na iyon:paano ba kayo nagkakilala?

Doon sa sinasajan,sa Penaranda pa,1976 ang taon noon.Abril ,katatapos lang ng final exam ay umuwi ako ,at nagtuloy sa kapitbahay kila tiyo Pabling,linggo ng umaga isinama ka sa destino nya,bilang Pastor sa IEMELIF.Nakita ko siya na kumanta at napansin ko ang tinig niya na malamig sa tainga.May activities sa isang linggo,ang sabi nya sa akin,sali raw kami ni Arnell,anak na teen ager ni Pastor.

Nang sumunod na araw,namasyal nga siya,nadatnan ko siya sa bahay nila Pastor na kausap si Tiya Miling,asawa na isang teacher sa Pen.Central sch.dito sa amin.Ipinakilala ka uli ,at nagkausap na kami,habang inuumpisahan niya ang pag guhit sa cartolina na gagamitin sa DVCS.,nagkatulungan kami sa pagsulat at matapos ang visual aids nito. Naging teacher ako at si Arnell ng sumunod na Lunes,naglalakad mula sa bayan,tatawid ng tulay na bakal na pinaglumaan ng tren,lalakad pa uli babaybayin ang mga puno ng kawayan bago kabahayan dito sa sinasajan,ang lugar nila Inang noon.At isang linggo ang itinagal ng aming activities na ito para sa mga bata, at mga juniors.

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E3

At the next saturday,our group were attend a hearing in Al Jahra min. of labor with madam as our counselwoman in the court.Like in a classroom,were just only listening to a kuwaiti mediator,sitting infront of us while he reads our complaint in arabic version.

In another side,Abu mamod matik:our companys rep.counselman,looking us seriously in eye to eye contact.And recall in my mind,our first time here in kuwait airport arrival area;at around 4:30 A.M.,dec.10,1984,stranded to check off and stanby until afternoon with my new friends,16 filipinos including 5 single pretty women,whom worried to our delayed situation.Spent our breakfast together at the airport kitchen in the 3rd level and have a sight seeing to outside plane desert,scrolling at 2nd level mosque,mini mart,and comfort room. Watching foreign people in a hurry walking in boarding area, until this person who recognized our nationality is approach with us and act as our employer to airports interior assigned inspector.

From the airport,we travel one half hour and reach the city,pass by to companys main office and start an orientation session about our job description with white lady egyptian teacher.After they process our documents and submit to them including our passport,we travel again for one hour until weve reach our accomodation area:sulaibya barracks,all men staff will facillitate here these winter in very cold nightime.

Walang iba,walang iba kundi ikaw,(the orig.Miss Manila) Part 5

Hapon na ng makarating ako sa bahay,pagbungad ko sa pintuan mula sa kanilang kusina ay kausap na ng kapatid ko ang babae na mag aalaga kay Mark.At sabay pakilala sa akin:na kapatid ko ,si danie,tahimik lagi yan,nag aaply ng trabaho sa Fil.cement.Napangiti nalang ako at tumuloy sa kwarto sa dulong bahagi nitong kalooban ng bahay.

Naisip ko,pinagsasabihan siguro ni ate Yoly,para malaman kung ano ang gagawin kapag wala sila,at baka magtitinda na bukas sa Baclaran.Nahiga nalang ako at nakatulog sa tunog at awitin mula sa cassette sa tabi ko,pagkatapos magpalit ng damit na T shirt at kupas na maong. Pagkaraan ng isa at kalahating oras,tinawag ako ni Ate yoly at bibili ako ng hopia monggo sa may bandang dulo ng subdivision,at agad na sumagot si Ampy na siya naraw,pasamahan kay Peachy,para malaman ang bilihan dyan sa labasan.

Lumabas naman ako dito sa may garahe,upang pagmasdan ang paligid ng lugar nila,katapat ang isang planta ng Polybag at abot tanaw ang entry gate nito.At dito sa kaliwang panig nitong garahe ay kanto at pagtawid ay dalawang kapitbahay,may poso ng tubig pagpasok ng gate na pwedeng igiban ng tubig,pero isang drum ang dapat kong punuin araw araw,nasa isip ko.

Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 4

Maaga ako nagising,dahil sa pag iyak ng sanggol palang na si Mark mula sa kabilang kwarto ng Mag asawa.Sino kaya ang mag aalaga nito kung magtinda na uli ng damit sa Baclaran si Ate yoly.Nakatulog na uli ako,hanggang sa maramdaman ko nalang ang paglalaro ng mga bata at tuluyan na bumangon at nagtuloy sa may garahe ng kotse nilang red ford,bwenas raw sa negosyo nila ito.

Nag umagahan na kami,at nagyaya na ang bayaw ko na mamasyal kami at isinakay na namin ang mga galon ng tubig para umigib sa may bandang bayan,palabas ng subdivision;sa isip ko mahirap pala ang tubig dito.Mga alas 9:00 ng kami ay makatapos,at may dumating nga na isang dalaga at isang kasamahan raw ng bayaw ko sa Fi.cement,naisip ko,may mag aalaga na kay Mark at magbabantay sa mga pamangkin ko.

Gumayak na ako at pupunta uli sa N.U.sa aking pamantasan sa Sampaloc,Manila para kuhanin ang Certification ko galing ng M.E.C.para isubmit ko sa Fil.cement.Pagdating sa Registral,wala paraw kaya umikot ako,at umatend ng prayer meeting ngayon tanghali sa grupo namin na NUCCC,nakipagkwentuhan ng kaunti sa library sa ilang kaibigan.Umuwi na uli ako,nasa isip ko:kailan ko kaya yon makukuha,at sumaya ng maalala ang pagbati sa akin ng mga kasama sa grupo.

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E2

This case started almost a year and half now,after we:ve met an argument with our companys superintendent,mohamad jamir in our job site;kuwait army camp at the border bet.Kuwait and Iraq in Abdaly.Our group,an 11 filipino maintenance staff was transfer to Al Jahra hosp.,one hour drive from the camp.In the hospital,the daily job routine become enoyable for us since we had met a lot of filipina nurses and med.staff as our sisters,who used to share their experience,foods,amount of money and etc.But the work contract by the company;s expired and weve standby for a long time in our barracks in sulaibya,wherein another lived a group of fil.mixer dump truck drivers become our friends and extra job were open to us to support our daily needs.Every friday,we visited the city park,to meet friends,and to absorb the loneliness of being alone from my family

Our Life with Lady in Black,a Kuwaiti Samaritan E1

It was my friend who convince us to visit a kuwaiti home apartelle in Dasma,a small dist.beside Kuwait City and meet our new Madam Ghanema Al Felij:a retired and 1st kuwaiti nurse here in Kuwait.We greet her:assalam malaikum,and she answered us,salam with a smile on her black face,speaking in british slung english:come inside here.And we enter to the sala,sittin around her in comfortable dressed foam.She and Abdul Rahman,my friends new name as known to her,makes a plan for our next move this time.

She has a four kids,join with us when we start our dinner after prepared for us and place it within the floor carpet between us by a filipina in black,ate Angela her companion.A feeling of kuwaiti home,as she said,a lamb meat adobo,fried rice with bihon mixed in family bowl.She used to pray for us in arabic to bless our foods and about our situation now:run away from our employer after filing a case in the ministry of labor here against our employer.

Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 3

Sa Umaga ,pinabibili muna ako ng hot pandesal kila Raffy,at papasok na sa Makati ang kapatid ko at bayaw.Mag aaply naman ako ng trabaho,pagkatapos kong magbasa ng Job ads sa Inquirer at nagpunta nga ako sa San Miguel bldg.sa Makati rin ngunit pagka submit ng biodata,na interview naman ako,pero tatawagan nalang pag kailangan na nila ng cadet eng:r,at ganoon din sa Meralco sa Pasig.Mahihirapan yata ako na makakita ng employer ngayon,sabi ko sa sarili ko,habang nagpapahinga sa likod bahay dito sa Alabang.At pagka hapon na,lilipat na ako kila Alex,kapitbahay sa kaliwang panig namin at makikipagkwentuhan,makikinig ng music sa bago nilang component.Graduate siya ng B.S.E.sec.Ed.naghinto siya ng training dahil nabubuwisit sa estudyante nya.At sa gabi naman,pagkakain papasyal na uli ako kila Raffy at makikita kona uli ang aming grupo A.Y.C. ayala youth club,na marami narin kaming members,simula ng magkakilala kami dito sa villages,naisip ko paraan na ito para malimutan kona ang lovelife ko.Marami narin kaming activities na nagawa simula ng mabuo namin ito;mag iisang taon na ngayon.At wala naman ako naikukuwento sa kanila na girlfriend ko,kaya parang wala pang karanasan ang tingin nila sa akin.Sa hating gabi,hindi agad ako makatulog,lagi parin laman ng isip ko ang tungkol kay Minnie,paano ko kaya siya malilimutan.Ilang araw pa ang lumipas,nagpaalam ako kay Ditse Miyang,ifollow up ang application ko sa Fil.cement sa Pasig,sa bayaw ko roon,kaya doon muma ako kila Ate yoly uli sa Montevista,at nagdala na ako ng bag ng damit at cassette Stereo para hindi ako mainip doon.Mag isa lang ako natutulog sa malaking kwarto at kabila ay ang tatlong bata,si peachy,richard at carol na mga pamangkin ko,at hindi parin ako antukin agad,marami akong naiisip tungkol sa amin ni Minnie bago kami nagbreak.Gusto talaga nya ang will ni Lord na maglingkod para sa kanya Pangalan,doon siya magiging masaya,nakalimutan na niya ang aming mga pangako noon,Love is patient,and gentle,kung ito ang iyong kagustuhan para sa akin o Lord,please help me to forget her, at saka palang mahihinto ang aking pag iisip .

Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 2

Umuwi na ako ng Alabang at ngayon ay ika 31 na oktubre,mahalagang araw ito para sa akin:ang birthday ko,na parang walang nangyari,habang nakikinig ng awitin ni simon at garfunkel sa likod bahay,sa gitna ng mga alaga naming dwarf papaya trees,habang nagpapaantok ng gabing iyon,pero maaga pa naman para matulog.Naisip ko,wala man lang nakaalala na kaarawan ko na ngayon,matapos kong sunugin lahat ng sulat sa akin ni Minnie at lahat ng kanyang ala ala sa lugar na ito.Pamaya maya,isang kaibigan :si Boyet ay naghahanap sa akin,inaaya ako kila Chal sa katapat na bahay dito sa likod pagtawid ng main canal.May sorpresa raw sa akin ang aming A.Y.C.group,at pagpasok namin sa kanilang sala ay isa isa na nila akong binati ng happy birthday at nag umpisa na kami ng kwentuhan,habang kumakain ng sphagetti,sandwich,cold drinks at may bottles of beer pa.Sa isip ko,marami pa palang nakaalala sa akin ngayon,salamat po Diyos ko,hindi pa pala ako sawing palad.Ika 26 na edad ko na ito,subalit wala pa naitutulong o masuklian man lang ang kapatid ko si Ditse Miyang,nagpaaral sa akin at kasamang pamilya ngayon at bale liman taon din ang nasayang sa walang kwentang pag ibig na ito.Pero nakatulong naman para matapos ko ang pag aaral ko ngayon.Masaya na ako ng makatulog ng hating gabi pagkatapos ng aking masayang kaarawan na iyon.

Walang iba,walang iba kundi ikaw PART 1

Nakatapos na rin ako sa aking pag aaral ng araw na iyon,ika 15 ng oktubre,1982 ang taon noon.Kailangan ko nalang makadalo ng aming induction ball,na gaganapin sa hyatt holiday inn hotel sa petsa 20 ngayon oktubre,ngunit sino kaya ang aking makakapareha?kailangan kopa na maghanap,at kinabukasan;nagpunta ako sa isang kaibigan sa Q.C.kay Ann B.R. subalit hindi ko siya nakumbinsi dahilan sa may iba siyang napangakuan.Ganoon pa man,susubukan ko parin dumaan kay Minnie,baka hindi nya ako matiis:ay makipag balikan uli sa akin iyon:mga dalawang linggo na ngayon mula ng huli siyang nagpaalam sa akin na magkaibigan nalang muna raw kami.Nagkita nga kami noon sa pinapasukan nya pero nabigo parin ako na iniisip ko;Huli na naming pagkikita iyon at hindi ko na siya dadalawin pa mula noon. Sa ginanap na pagtitipon ng aming batch Oct.20,ako lang pala ang walang kapareha,ang iba kahit kapatid na babae isinama may masabi lang na kapareha,kaya inisip ko,makaraos nalang,ayos na sa akin ito.At mag aalas 3:00 na ng umaga ng makauwi ako sa Alabang at nawala na sa isip ko ang nakaraang pagtitipon.Panahon na para ako mag apply ng trabaho,kaya naisipan ko magpunta sa isang kapatid sa Montevista,Cainta,kila Ate yoly,baka matulungan ako ng bayaw ko.Lunes ng umaga,dumating ako sa kanila:bagong panganak pala si ate yoly,kaya hindi rin niya ako maistima ako nalang ang nagsandok ng pagkain ko ng tanghaling iyon.

Nobody,nobody but you, through a sad nightmare

ounce in my lifetime as a teenager,a stranges nightmare comes on my sleepy soul of mine:floating and moving so fast towards to what my minds desired,beneath the moonlight shadows while in sound of silence, watching dark linen of shady old trees approaching on me very fast.continously ,travelled around my known friends home and find them nothing and silence.until come back in our home and still alone,no one at home but only my mother lay on a white coffin and dressed in white shines in our dark room side with no one there but my soul alone.feeling sad and to cry but I can:t until i awake so sad and very tired to what happen to me before.thanks god its only a nightmare.But it comes in reality when my mother past away last Aug.10,1996.I found the true sadness and bitter through the moments i missed her so much,a part of my life.